Podpowiadamy rodzicom - cz. 4

JAK POMÓC DZIECKU PORADZIĆ SOBIE ZE ZJAWISKIEM ŚMIERCI I ZE STRATĄ BLISKIEJ OSOBY?

1. Jeśli okoliczności życia sprawią, że dziecko stanie przed faktem lub tematem śmierci, trzeba mu pomoc zmierzyć się z tym zdarzeniem.
2. Dziecko w wieku 6 - 9 lat przeżywa w związku ze stratą bliskiej osoby przede wszystkim takie uczucia, jak żal, smutek, niepokój, lęk. Dziecko należy otoczyć opieką i dać mu wsparcie.
3. Należy z dziećmi rozmawiać o śmierci, na pewno trzeba odpowiadać na pojawiające się pytania, nawet gdy są trudne. I nie bać się powiedzieć "nie wiem", jeśli nie zna się odpowiedzi.
4. Dziecko potrzebuje w takiej sytuacji osób, które będą gotowe słuchać, wyjaśniać i odpowiadać na niekończące się i wielokroć powtarzane pytania. Nie należy się niecierpliwić tym, że dziecko wciąż pyta o to samo, ale spokojnie po raz kolejny odpowiedzieć.
5. Jeśli dziecko ma uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, trzeba je na to przygotować, opowiedzieć, co się będzie działo, wytłumaczyć, na czym polega rytuał pożegnania bliskiej osoby. Dzieci w młodszym roku szkolnym są zafascynowane rytuałami, zrozumieją pogrzeb, gdy będą do tego przygotowane.
6. Jeśli rodzic sam przeżywa żałobę tak silnie, że nie jest w stanie zapewnić dziecku wsparcia, należy poszukać kogoś, kto go w tym zastąpi.
7. Gdy dziecko cierpi, rodzi się pokusa ukojenia jego bólu obietnicą rychłego spotkania z osobą, która zmarła. Trzeba z takim pocieszaniem bardzo uważać, by nie nasuwać niewłaściwych pomysłów.
8. Nie należy się niepokoić, gdy żałoba dziecka trwa krótko. Zwykle trwa około kilku tygodni i jest to normalne.
9. W przypadku śmierci bardzo bliskiej osoby żałoba może trwać dłużej, a zachowanie dziecka może się bardzo zmienić, spowodować ciągły płacz i wzmożoną emocjonalność, u innych bierność i apatię, a u jeszcze innych - agresję. Dziecko może zareagować regresją do zachowań wczesnodziecięcych, np. odmową rozstawania się z opiekunem, mówieniem jak małe dziecko, moczeniem nocnym. Dziecku potrzebny jest w takiej sytuacji system wsparcia, do którego włączeni zostaną nie tylko członkowie jego rodziny, lecz także nauczyciele i koledzy.
10. Dobrze jest czytać dzieciom dobre książki, które oswajają ze śmiercią, także tym dzieciom, które nie doświadczyły śmierci w najbliższym otoczeniu.

Na podstawie: Nowi Tropiciele. Poradnik nauczyciela klasa 1